Volkert Engelsman doet via koningin Máxima een appèl aan financiële sector

De Koningin bracht een bezoek aan de jaarlijkse vakbeurs van de biologische sector om meer te leren over de impact van landbouw en voeding op het klimaat. Op haar agenda stond een ontmoeting met Volkert Engelsman, directeur van Eosta. Eosta neemt van duizenden boeren uit de hele wereld biologische groente en fruit af voor de Europese markt. Engelsman bleek niet alleen op begrip te kunnen rekenen maar vond in de Koningin een bondgenoot. De Koningin, zelf voormalig bankier en ambassadeur van microkredieten, bleek een warm pleitbezorger van “correct rekenen, d.w.z inclusief de kosten van mens en milieu”.
 
Engelsman bepleit het gezichtspunt dat de voeding- & landbouwsector onnodig financieel risico loopt zolang kosten van schade aan mens en milieu niet doorberekend worden in de kostprijs. Met bodemverarming, grondwatervervuiling, klimaatopwarming, pesticidedruk op voedingsmiddelen “zagen we aan de stoelpoten van ons eigen bestaan”. “Iedereen ziet dat, boeren voorop. Nu wordt het tijd om ook het verdienmodel aan te passen. Zoals een boer onlangs zo mooi zei: hoe kan ik groen worden als ik rood sta.” De roep om een gelijker speelveld in de markt waarin de vervuiler betaalt en degene die goed doet beloond wordt klinkt niet voor het eerst. “De duurzaamheidsdiscussie werd tot nu toe vooral gedreven door ethische motieven. Laten we nu gewoon eens correct gaan rekenen”, argumenteert Engelsman.
 
Rekenmodel
Eosta is zelf de uitdaging aangegaan. Voor de biologische groente en het fruit die het bedrijf verhandelt, heeft het de maatschappelijke kosten berekend en zichtbaar gemaakt. Samen met EY, Triodos Bank, Soil & More Impacts, FAO, WHO, TEEB, IFOAM en de Natural & Social Capital Coalition ontwikkelde Eosta hiervoor een rekenmodel. Engelsman: “Met dit rekenmodel heeft de financiële sector geen excuus meer om de maatschappelijke kosten buiten de winst- en verliesrekening te laten.”
 
Waarom doet Engelsman expliciet een appèl aan de financiële sector? “Omdat duurzaamheid het exclusieve domein van de groene denkers ontgroeid is en steeds meer in de (financiële) risicobeoordeling terecht komt. En daarmee in de sfeer van banken en beleggers. De klimaatstresstest die De Nederlandse Bank onlangs doorvoerde op de balansen van verzekeraars en pensioenfondsen is daar een mooi voorbeeld van”, licht Engelsman zijn focus toe. “Als de financiële sector gaat co-creëren met de duurzaamheidswereld, zoals met NGO's en de biologische sector, dan kunnen we de generaties na ons nog recht in de ogen kijken. Bovendien is een realistische risicobeoordeling puur eigen belang. Als banken op de lange termijn winst willen behalen, kunnen ze de financiële bijsluiter voor de planeet niet langer negeren.”.